دانشگاه تبریز
![]() |
|
شعار | تزکیه و تعلیم |
---|---|
تأسیس | ۱۳۲۵ |
نوع | دولتی |
بنیانگذار | |
رئیس | پرویز آژیده |
دانشجویان | ۱۹۰۰۰ نفر |
کارشناسی ارشد | ۴،۷۸۰ نفر |
دکترا | ۸۴۱ نفر |
مکان | ![]() |
نام مستعار | آذربایجان اونیورسیته سی، دانشگاه آذرآبادگان |
وابسته به | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
وبگاه | وبسایت رسمی دانشگاه تبریز |
دانشگاه تبریز یکی از دانشگاههای دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری میباشد که در شهر تبریز واقع است. این دانشگاه شامل ۱۴ دانشکدهاست و در کل مشتمل بر ۲۹ قطب علمی و مجتمع آموزشی است. این دانشگاه که در سال ۱۳۲۵، توسط سید جعفر پیشه وری بنیان گذاشته شدهاست، امروزه به عنوان دومین موسسهٔ آموزشی (از لحاظ سابقه) و دهمین (از لحاظ رتبهبندی علمی) در بین دانشگاههای پیشرو ایران شناخته میشود و از بدو تأسیس خود همواره نقشی محوری در وقایع علمی، اجتماعی و فرهنگی ایران داشتهاست. دانشگاه تبریز همچنین بهعنوان بزرگترین موسسهٔ دانشگاهی در شمال غرب کشور با پیشینهٔ آموزشی و تحقیقاتی ۶۰ ساله شناخته میشود.

پیشینه
ایدهٔ اولیهٔ تأسیس دانشگاه تبریز یک سال پس از خاتمهٔ جنگ جهانی دوم، در زمان حکومت ملی آذربایجان و به دستور سید جعفر پیشهوری 1324 زده شد. در تاریخ خردادماه ۱۳۲۵ در مدخل شرقی آن زمان تبریز، ساختمانی که کاربری زندان داشت، تبدیل به دانشگاهی بهنام «آذربایجان اونیورسیتهسی» (دانشگاه آذربایجان) شد. دیری نپایید که موسسهٔ تأسیسشدهٔ جدید منحل شد و تمام فعالیتهای آموزشی آن بهعلت برخی فعالیتهای سیاسی پشت پرده در منطقه و پیامدهای ناشی از آن، بهمدت چند ماه بهحالت تعلیق درآمد. در دیماه همان سال از سوی دانشگاه تهران دو تن از اساتید بهنامهای «مصطفی حبیبی» و «خانبابا بیاتی» مأموریت یافتند تا جهت راهاندازی دانشگاه در تبریز اقدام نمایند.
نامگذاری
روند نامگذاری دانشگاه تبریز به این ترتیب می باشد که: درسال ۱۳۲۵ (سال تأسیس دانشگاه) به ترتیب نامهای «آذربایجان ملی دارالفنونی»، «آذربایجان خلق اونیورسیته سی» و نهایتاً «آذربایجان اونیورسیته سی» برای این دانشگاه انتخاب شد. نام دانشگاه در سال ۱۳۲۶ به «دانشگاه تبریز» و پس از چند سال به «دانشگاه آذرآبادگان» و مجدداً به «دانشگاه تبریز» تغییر یافت که متعاقباً «دانشگاه علوم پزشکی تبریز» از آن منفک گردید.
سرانجام این دانشگاه با پذیرش ۱۶۰ دانشجو در دو دانشکدهٔ پزشکی و ادبیات، تحت ریاست دکتر بیاتی، رسماً فعالیت آموزشی خود را آغاز نمود. مراسم گشایش دانشگاه که بهعنوان یک واقعهٔ منحصربهفرد و بزرگ در تاریخ معاصر تبریز قلمداد میشود، بهطور زنده از رادیوی محلی پخش شد و مردان و زنان آذربایجانی به آرزوی قلبی خود دست یافتند. این دانشگاه پیش از انقلاب اسلامی دانشگاه آذرآبادگان نام داشت.
با گذشت زمان دانشکدهها، آزمایشگاهها، کارگاهها و آموزشکدههای آن بهتدریج تأسیس شدند. پس از گذشت چند سال این دانشگاه به دو قسمت «دانشگاه تبریز» و «دانشگاه علوم پزشکی تبریز» تقسیم شد.
دانشگاه تبریز درحال حاضر با بیش از ۱۸٬۰۰۰ نفر دانشجو و حدود ۵۰۰ نفر هیأت علمی، ۲۰۰ آزمایشگاه تخصصی و عمومی که برخی از آنها در سطح جهان و برخی در سطح خاورمیانه منحصر بهفرد هستند، موزهٔ تاریخ و فرهنگ، حوزهٔ جانورشناسی، حوزهٔ زمینشناسی، مرکز پردازش تصاویر ماهوارهای و مراکز و مؤسسههای تحقیقاتی و پژوهشی، محیط آموزشی و دانشگاهی بزرگی را در سطح کشور فراهم آوردهاست.
هیأت علمی
دانشگاه تبریز دارای ۴۸۰ عضو هیأت علمی است که ۲۵۸ نفر از آنها دارای مدرک دکتری هستند. از این تعداد ۴۱ نفر پروفسور، ۱۵۱ نفر دانشیار، ۶۶ نفر استادیار و ۲۲۲ نفر مربیاند. همچنین ۸۵۷ نفر کادر اداری فعالیتهای آکادمیک را پشتیبانی میکنند
روسای پیشین
اولین رییس دانشگاه تبریز، دکتر نصرتالله جهانشاهلوی افشار بودند. ریسس فعلی نیز دکتر پرویز آژیده می باشد.
محوطه دانشگاه
محوطهٔ این دانشگاه در منطقهای یکپارچه، سطحی معادل ۲۷۵ هکتار را در سال ۱۳۲۸ دربر گرفته بود. دانشگاه تبریز در ناحیهٔ شرقی شهر تبریز با چشمانداز زیبای کوههای شمالی شهر قرار گرفتهاست و از یک منطقهٔ سرسبز در جنوب خود برخوردار شدهاست که فضای مورد نیاز برای توسعهٔ دانشگاه در آینده را فراهم میسازند. مساحت تخصیص دادهشده برای ساختمانها و فضاهای آموزشی دانشگاه در حدود ۳۲۳٬۸۹۵ متر مربع میباشد.
دانشکدهها و موسسهها
دانشگاه تبریز دارای 17 دانشکده، 1 آموزشکده، 1 پردیس بینالمللی، 6 مرکز مطالعاتی و پژوهشکده می باشد. همچنین دانشگاه تبریز دارای 6 قطب علمی نیز است.
دانشکدهها
- دانشکدهی ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
- دانشکدهی ریاضی
- دانشکدهی شیمی
- دانشکدهی کشاورزی
- دانشکدهی علوم انسانی و اجتماعی
- دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی
- دانشکدهی علوم طبیعی
- دانشکدهی فیزیک
- دانشکدهی مهندسی برق و کامپیوتر
- دانشکدهی مهندسی عمران
- دانشکدهی مهندسی مکانیک
- دانشکدهی دامپزشکی
مراکز مطالعاتی و پژوهشی
قطبهای علمی
- قطب علمی فتونیک
- قطب علمی مکاترونیک
- قطب علمی جغرافیایی شمالغرب
- قطب علمی اصلاح نباتات مولکولی
- قطب علمی بیولوژی
- قطب علمی مواد جدید و شیمی پاک
رشتههای تحصیلی
- تکنولوژی تولیدات دامی
- تکنولوژی مواد غذایی
- تحصیلات تکمیلی
- رشتههای کارشناسی
- برنامهریزی شهری
- جغرافیای طبیعی - اقلیم شناسی
- حقوق قضایی
- پژوهشگری علوم اجتماعی
- تعاون و رفاه اجتماعی
- تاریخ
- جغرافیای طبیعی
- مدیریت جهانگردی
- مهندسی مواد - سرامیک
- مهندسی مواد - متالورژی صنعتی
- مهندسی مکانیک - طراحی جامدات
- مهندسی مکانیک - حرارت و سیالات
- مهندسی مکانیک - ساخت و تولید
- مهندسی صنایع - تکنولوژی صنعتی
- مهندسی صنایع - تولید صنعتی
- مهندسی صنایع - برنامه ریزی و تحلیل سیستمها
- مهندسی برق - الکترونیک
- مهندسی برق - قدرت
- مهندسی برق - کنترل
- مهندسی برق - مخابرات
- مهندسی عمران - عمران
- مهندسی عمران - سازه
- مهندسی عمران - آب
- مهندسی عمران - خاک
- مهندسی عمران - راه
- مهندسی عمران - نقشهبرداری
- مهندسی شیمی - پتروشیمی
- ریاضی محض
- ریاضی کاربردی
- فیزیک هستهای
- فیزیک نظری و اخترفیزیک
- فیزیک جامد و الکترونیک
- فیزیک اتمی و مولکولی
- آمار
- علوم اقتصادی - اقتصاد بازرگانی
- علوم اقتصادی - اقتصاد نظری
- مهندسی کشاورزی - آب
- مهندسی کشاورزی - مکانیک ماشینهای کشاورزی
- مهندسی کشاورزی - باغبانی
- مهندسی کشاورزی - اقتصاد کشاورزی
- علوم کامپیوتر
- کتابداری
- زمین شناسی
- زیست شناسی
- مهندسی فناوری اطلاعات
- مهندسی معماری (کارشناسی) از سال ۸۸ ایجادشدهاست.
- مهندسی هوافضا - گرایش سازههای هوافضایی